rekenkamer commissie

De Rekenkamercommissie heeft een onderzoek laten instellen naar evenementen op de Waddeneilanden. In dit onderzoek werden zaken meegenomen als beleid, vergunningverlening, werkprocessen en de kosten en opbrengsten. In dit rapport is een aantal aanbevelingen gedaan. Erg jammer is dat in dit rapport niet de zienswijze is opgenomen die het college in oktober vorig jaar aan deze commissie heeft gestuurd. Mijn fractie kan zich vinden in de nuanceringen die het college heeft aangevoerd. Het stelde wel dat de aanbeveling voor een evenementenbeleid niets toevoegt. Wij begrijpen dat het onmogelijk is om precies vast te leggen wat wel of niet is gewenst. Niemand kan in de toekomst kijken en weten wat er allemaal nog voor soorten evenementen worden ontwikkeld. Er zou geen behoefte zijn bij inwoners en raadsleden. Daarbij zou het in TS 25 allemaal zijn geregeld. Wat in TS 25 staat, is echter zo globaal, daarmee kan je alle kanten uit. Dat is niet echt een referentiekader. Er zijn echter gevallen denkbaar waarbij beleid handig is, zoals laatst een aanvraag door een circus dat ook met wilde dieren werkt. Een deel van de inwoners van Terschelling wilde dit niet. Het circus is niet gekomen. In plaats van ad hoc beslissen is het met een beleid voor de gemeentelijke medewerkers en aanvragers duidelijk wat wel en niet kan. Een ander voorbeeld is een evenement zoals een monstertruck waarvan we allemaal weten hoe grondig dit mis kan gaan of een bungee jump installatie. Willen we zulke evenementen wel op Terschelling. Is er nog ruimte voor meer evenementen en daarmee bedoelen we niet de traditionele Terschellinger activiteiten. Graag horen wij wat het college hier van denkt.

Wij zijn het ermee eens dat er meer samenwerking moet komen tussen de eilanden wat het organiseren van evenementen betreft. Het zou een slechte zaak zijn als twee grote festivals op dezelfde tijd plaatsvinden. Uit het oogpunt van veiligheid is dit ongewenst. Inzet van politie, hulpverleners en beveiliging is lastig als er op twee of meer van de eilanden tegelijkertijd een groot evenement wordt georganiseerd. Het bezoekersaantal zal dan ook verminderen per eiland.

Daarnaast is samenwerking bij het opstellen van vergunningen ook nuttig. Waarom zou iedere gemeente steeds het wiel zelf willen uitvinden. Sterker nog, mijn fractie zou het een goed idee vinden als vergunningverlening hetzelfde gaat –  in ieder geval in onze regio – en liefst nog in heel Nederland. Als organisator van een evenement weet je dan altijd waaraan je toe bent. Daarnaast moet er wel ruimte zijn voor aanvullende regels of voorschriften omdat niet overal de situatie hetzelfde is.

Plezierig is het te lezen dat Terschelling bijna overal aan kop staat wat betreft de afhandeling van vergunningaanvragen. Aanvragers zijn tevreden over de kennis van de ambtenaren, ze weten van de termijnen van melding en legeskosten. Dat is in andere gemeenten wel eens anders. Wel wil ik nog een keer pleiten voor mijn opmerking die ik gemaakt heb bij de herziening van de APV. Voor veel evenementen wordt nu zoveel van een organisatie gevraagd dat zonder hulp het onmogelijk wordt om nog wat te organiseren. Neem het opstellen van veiligheids- of calamiteitenplannen. Als dit inmiddels nog niet is gebeurd, zou het goed zijn dat er voorbeeld draaiboeken ter beschikking zijn voor vergunningaanvragers. Dat is een goede leidraad voor mensen die nog nooit met dit soort zaken te maken hebben gehad, zoals de meeste vrijwilligers die een evenement organiseren. Daarnaast is het wellicht mogelijk om voor de verschillende categorieën van evenementen verschillende aanvraagformulieren te maken. Bij een complexe vergunningaanvraag voor een groot festival zijn natuurlijk veel meer vragen nodig dan voor een rommelmarkt o.i.d.

Wat de leges betreft heeft mijn fractie tegenstrijdige gevoelens. Maak je het kostendekkend dan is het in een aantal gevallen niet meer mogelijk om wat te organiseren voor weinig draagkrachtige organisaties. Een evenement is vaak voor een grote doelgroep, dus dat komt dan veel mensen ten goede. Dat mag wat kosten, volgens de PvdA-fractie. Kortom er staan veel zaken in het rapport die op Terschelling al goed tot zeer goed zijn geregeld, daar hoeft niets meer aan te gebeuren en er staat toch ook een aantal aanbevelingen in die de moeite waard zijn om op te pikken zoals standaardisering van de behandeling van vergunningaanvragen, zoals meldplicht en vergunningplicht en nogmaals dat zou landelijk moeten zijn, plus de aanbevelingen die ik zojuist heb genoemd. De kennisuitwisseling tussen de eilanden dus beter regelen. Bij rampenbestrijding kan dat al vele jaren, dus het zou ook hierbij moeten kunnen.

Als laatste wil ik opmerken dat het absoluut voorkomen van schade, gevaar en hinder niet kan. Ondanks alle regels, voorschriften en wat dan ook, kan er altijd wat misgaan. De wet van Murphy heeft al te vaak toegeslagen. Vaak wordt er naar de gemeente gewezen als het misgaat, maar organisatoren van evenementen hebben hierin een cruciale rol eventueel geholpen door de gemeente.